- BRUTUS Junius (M)
- I.M. Junius BRUTUSpercussoris Caesaris pater, quem tres de Iure Civili scripsisse libros, Cicer. l. 2. de Oratore, c. 55. auctor est, Marianas partes secutus a Pompeio victus, profligatusque est. Post mortem Syllae, quum Lepidus Consul bellum redintegrâsset. Brutus, qui Galliam Cisalpinam Lepidi nomine tenebat, a Pompeio Mutinae obsidione clauditur, in quâ sive sponte, sive animos milirum mutatos cernens, suam militumque salutem Pompeio commisit. Dimissus inde, quum ad Padum pervenisset, postridie per Geminium, Pompeii iussu, interfectus est, non sine sugillatione Pompeii, ut qui perfide et crudeliter illum occidisset. Cicero Brutum hunc non modo acutum oratorem, sed etiam iuris publici et privati peritum esse refert. Uxorem habuit Serviliam Catonis sororem parum sane pudicam, ex qua filium M. Brutum, et 2. Filias Iunias suscepti. Harum altera M. Lepidi Triumviri coniux, altera C. Cassio nupta. Tacit. l. 1. Annal. c. 2. l. 4. c. 34.II.M. Junius BRUTUSvir summae gravitatis, et, si unum eius facinus excipias, quô se suosque perdidit, cetera valde bonus et laude dignus. Philosophorum et Eruditorum assiduus sectator, ipsemet emitomen Annalium Fanii composuit. Vide infra. Contemptor divitiarum, Quaesturam in Galliis sibi oblatam recusavit. Exortô bellô civili Pompeium, quamquam patris interfectorem, quia partes illius iustiores statueret, sequutus est. A' pugna Pharsalica non tantum conservatus a Caesare, verum etiam inter amicos habitus, imo adoptatus ab ipso, Galliam Cisalpinam obtinuit, idque per tempus belli Africani. Post Caesaris ex Hispania reditum, urbanâ praefecturâ ornatus, per Cassium dolentem sibi primum locum denegatum, seductus, in Caesaris necem conspiravit, quâ patratâ, quum in urbe se tuto non fore videret, fugâ sibi cum ceteris coniuratis consuluit, nec multo post comparatis exercitibus cum Cassio in Philippis ab Antonio et Caesare victus necem sibi conscivit, Stratonis amici ope ad id imploratâ, annos natus 40. Uxor illi fuit Porcia, Catonis avunculi filia, quae morte mariti auditâ, similiter mortem sponte sumpsit. Amicissimus fuit Ciceroni, cuius nomine et librum de claris Oratoribus Tullius inscripsit, qui eidem et alium de persecto Oratore consecravit; habenturque eius ad Ciceronem, et huius ad illum non paucae Epistolae. Vitam eius conscripsit Plutarchus. Hunc Caesar inter coniuratores videns, a quibus interimeretur, filium noininavit, et fortasse vere, quando cum matre eius Caesar consueverat. Scripsit hic Brutus epitomas historiae Fanni et Caelii Antipatri. Alia etiam scripsisse certum est. Nam librum eius de Officiis Charisins citat l. 1 et Priscian. l. 6. Ac libri de patientia meminit Diomedes l. 1. Quô etiam librô testis adhibetur in laudatione Appii Claudii. Suidas, Βροῦτος, ςτρατηγὸς Ρ῾ωμαίων, ἔγραψεν ἐπιςτολας καὶ τῶ Πολυβίου τȏυ ἱςτορικοῦ βίβλων ἐπιτομήν. Vide Liv. etiam l. 124. brev. Flor. l. 4. c. 2. et 7. Sueton. in Caesare et Aug. Dion. Appian. Vellei. etc.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.